In onze duisternis, ontsteek in een licht (lied uit Taizé)
Geschreven door Fride Bonda
Dagenlang liepen we over eindeloze vlakten in het Drentse landschap. De enige bebouwing die we tegenkwamen was de plek waar we gingen overnachten. Maar de dag zelf: dagenlang heidevelden, graslanden, veengronden, bossen. Ik wist niet dat die ruimte er was in Nederland.
Op een avond waren we in een dorpje, met een prachtige kerk. Na ons pelgrimsmaal zagen we licht branden in de kerk. Dat ziet er uitnodigend uit: in de schemer licht achter hoge glas-in-loodramen. Die middag had ik op de website van de kerk gekeken en opeens schoot me een regeltje te binnen, dat ik ergens in een kantlijn had zien staan: tweede woensdag van de maand meditatie om half acht. Het wás de tweede woensdag in de maand, we konden er naar toe! We liepen een paar rondjes om de kerk, langs alle oude deuren die we zagen. Geen één ging er open. We schoten een vrouw aan die op de fiets aan kwam rijden en misschien ook wel ging mediteren? Zij legde ons uit dat we wat harder moesten duwen: de oude deuren klemmen nog al eens. En ja, na enig geduw tuimelden we de kerk in. In het koor van de kerk was een klein kringetje mensen verzameld, die verbaasd op keken. Het gebeurde niet elk meditatie-uur dat pelgrims in hun kring kwamen.
Het was een oase voor de ziel na de ruimte van het landschap waar we door waren gelopen. Ik probeerde de stilte van de heide terug te vinden in de onrust van mijn gedachten. De sfeer van de ontmoeting in dit oude godshuis werkte mee. Eeuwen en eeuwen waren hier zoveel mensen met hun vragen, hun onrust, hun verlangen naar verbinding van hoofd en hart. Na het delen van deze zielenwarmte liepen we door het donker naar onze slaapplek. Ook hier lichtjes in het donker: sterren, die twinkelden aan het donkere firmament. Wat zou er achter die lichtjes zijn?
De James Webb telescoop die eind vorig jaar de ruimte ingeschoten is maakt miraculeuze foto’s van heel oude sterren. Letterlijk kijkt zo’n telescoop terug in de tijd. Zo hopen astronomen ooit meer te weten te komen over de oerknal, over het licht te zien van het begin…
Zullen we dan ook iets van zielenwarmte ervaren?
